Veel mensen bevinden zich in het spitsuur van hun leven zo tussen 30 en 45 jaar, als ze een gezin met opgroeiende kinderen combineren met betaald werk buitenshuis. Af en toe kan het water je tot de lippen staan, het gevoel dat het allemaal te veel is.
Je hebt alles redelijk onder controle, maar het is wel hectisch. Allerlei taakverdelingen tussen de echtelieden hangen op het prikbord. Iedereen is moe aan het eind van de dag als er ook nog gekookt, gegeten en naar bed gebracht moet worden.
Je gezin lijkt niet alleen een te managen bedrijfje, dat is het ook. Je merkt dat je de kinderen net zo regelt als je werkzaamheden buitenshuis. Als je dit nu daarmee combineert, kan net nog Marietje tussendoor met haar schoolwerk worden geholpen. Handig dat Jantje even bij een vriendje is, dan kun jij gauw de boodschappen doen.
Het genieten van je rijkdom schiet erbij in. Je baan is interessant en het geld is nodig. Je wilde dolgraag kinderen en je houdt van je partner. Nu spreek je elkaar voornamelijk over wie wanneer een kind kan ophalen. Samen genieten van de ontwikkeling van je koters, gewoon stil zitten en ernaar kijken, lijkt lang geleden. Jullie humeur lijdt er waarschijnlijk ook onder. Kribbig stel je vast dat het een troep is in huis; wie zou die ook weer opruimen? Jij bent er in elk geval te moe voor.
Je kunt je zo wel voorstellen wat ik bedoel. Maar wat kun je eraan doen? Gebruik een half uur voor het maken van een lijstje van vijf dingen, die je het meeste ergernis en stress geven. Kijk wat bovenaan staat in deze top 5. Dat kan maar hoeft helemaal niet iets tijdrovends te zijn. Iedere keer als het spitsuur je tot radeloosheid drijft, kun je deze oefening doen. Toen ik dit eens deed, merkte ik dat het doen van veel boodschappen met een peuter me uitputte. Een uur tevoren begon de spanning al, in de supermarkt worstelde ik met een lange lijst boodschappen en een peuter die ook alles wilde pakken; thuis had ik nog minstens een uur nodig om weer enigszins een goed humeur te krijgen. Het kostte me al met al meer dan drie uren in plaats van het ene uur dat ik er echt voor nodig had.
Wat je het meeste stress en ergernis oplevert, besteed je uit. In mijn geval zocht ik een middelbare scholier die voor een vast bedrag de boodschappen voor een halve week deed. Hij kreeg mijn fiets met grote fietstassen en een lijst mee. Wat een opluchting! Het maakte dat ik ’s avonds fut genoeg had om van de maaltijd nog een plezierige bijeenkomst te maken.
De valkuil die je zo vermijdt is dat je “iets leuks voor jezelf” zou moeten doen, dat ook nog ergens ingepland moet worden. De kunst is om iets weg te doen, dat je afhoudt van het genieten van wat je al hebt in het leven.
marcellablok 